Wat doe je als je dochter tijdens haar stage in het gebouw ‘De Rotterdam’ blijkt te zitten? Dan zeg je toch op een vrijdagmiddag in januari ‘ik haal je op’, en neem je je camera mee! Met behulp van een meegebracht stukje zwart karton rondom de lens, had ik geen last meer van spiegelingen in de ruit.
Zo zie je hoe de Rotterdamse ambtenaren hun eigen stad zien: een brede blik voor grootse visies, ver verheven boven het volk… Het is te hopen dat ze zo nu en dan afdalen om te horen wat die mensen beneden van hun ideeën vinden.